***
Z wolna słowom odbieram blask,
spędzam myśli jak gromadę cieni,
- z wolna wszystko napełniam nicością,
która czeka na dzień stworzenia.
To dlatego, by otworzyć przestrzeń
dla wyciągniętych Twych rąk,
to dlatego, by przybliżyć wieczność,
w którą byś tchnął.
Nienasycony jednym dniem stworzenia,
coraz większej pożądam nicości,
aby serce nakłonić do tchnienia
Twojej Miłości.
Autor: Karol Wojtyła
Ten wiersz przeczytano 7074 razy
Komentarze (2)
Piękny wiersz
coraz większej pożądam nicości, aby serce nakłonić do tchnienia Twojej Miłości - o tak :)))