............... będę znów kochać
w nagłym gniewie który przeraża
zbierz łaskawie wszystkie drobne
w uścisku gorącym niepokorne
będę kochać
czy pamiętasz w tym uśmiechu
orszakiem palców w niepewności
wymyślnie udawała swawolną
kocham
dramatycznym gestem w milczeniu
w gwarze żartów i sporów
wiecznym niedosytem się wylęga
kocham
wrzaskiem ust czerwienią krwawą
ośmielę się w mroku liliowym
odnaleźć wiosenną radość
będę kochać
wystarczy do ust przycisnąć
już wiesz o czym mówię
przekrzyczę przeszłość
będę znów kochać
Komentarze (5)
Znów mnie zaskoczył Twój wiersz niesamowitymi
metaforami. Tak Twoja poezje trzeba czytać
kilkakrotnie, by wydobyć swoją własną interpretacje,
dajesz tą mozliwość, a nie każdy to potrafi.
w twoich wierszach jest dużo treści którą trzeba sobie
dopowiedzieć i dlatego lubię tu zaglądać
.. i znów będe kochać - bardzo ładny inaczej napisany
wiersz /mam na mysli formę/.
Niewiem co sie stanie - bedziemy kochać, bez milości
trudniej sie zyje. Człowiek kochany i kochający jest
człowiekiem szczęśliwym. Kochać więc trzeba.
Wiersz super napisany będę głosować.
"i znów będę kochać" -bo miłość potrafi wiele między
innymi -wybacza-świetny wiersz
wiersz po prostu o życiu we dwoje ... ciekawa forma
nieźle przekazana)))