... braknie czasem słów...

Karolinie K., za to, że wspólnie odkrywamy piękno koni... Za to, że mnie rozumie.

To nie Chopin tak gra „Rewolucyjną”
Pośród rosochatych wierzb
Spragniony ojczyzny

To nie ona zmierza z zapałem
Prosto w jego ramiona
Spragniona uczucia

To biegnie ta nieoceniona spójność
Harmonia wszystkich kształtów
Spragniona wolności

Wiatr zdyszany igra we włosiu grzywy
Tętent prawie nie dogania kopyt
Uosobienie piękna mknie ku słońcu

Dla wybitnych pegaz król obłoków
Dla mnie nikłej kropli deszczu
Napiszę tak niepoprawnie pospolicie

Koń
Przyjaciel duszy

autor

Fretka

Dodano: 2004-07-04 21:16:08

Ten wiersz przeczytano 738 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie