* (chciałabym być tak...)
chciałabym być tak ślepa jak Jadwiga
żeby czuć
każdy twój szmer
wszystkimi rzęskami mojego rannego ciała
chciałabym ciebie słyszeć
kiedy wchodzisz nie otwierając drzwi
które mogłabym zobaczyć
chciałabym istnieć w powietrzu
wprawiającym w obłęd szpetną firankę
chciałabym być tak wytrwała jak ona
żeby przez grubość ścian zaopiekować się
tobą
i tak kaleka, żebyś dzięki temu do mnie
przychodził
jak Miron do niej
autor
Marta Surowiecka
Dodano: 2009-09-22 20:30:56
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Jasne! jestem tu nie bo vojtek, only bo tak chce! o!
"chciałabym istnieć w powietrzu
wprawiającym w obłęd szpetną firankę" a to kupuje w
całości:)
mnie sie spodobał. pani błońskiej em zapewne tez
będzie :))))