W ciemności
Ucichły samochody
zapłonęły uliczne
latarnie
koty wyszły na łowy
dzień układa się do
snu
w ramionach nocy.
W
ciemnym pokoju
siedzi
milcząca postać
waży
słowa w milczeniu
jakie
zatrzymała pamięć
ze łzami
wylewa złość.
Już nie powróci
to co utracone
już nikt nie odda
tego co przeminęło.
Ktoś zapalił światło
milcząca postać bez
słowa
skryła się w
ciemnościach
aby pozostać w
samotności.
06.08.2006.
Komentarze (9)
Uchwycona chwila nostalgii - największy smutek
ukrywamy w ciemnosci, z dala od ludzkich oczu.
wszystko ma swój początek i koniec.to co sie wydarza w
naszym życiu nie wraca,ale zawsze pozostają
wspomnienia:)
grafomania wysokich lotów, gadanina, zresztą nie wiem
po co tu wchodzę jeszcze, może miałam nadzieję że
nareszcie przeczytam wiersz ale nic się nie zmieniło,
czyli zastój i nuda.
och ...!? ... tak...tak ....i zalał mnie samotny mrok
smutny....pamięci pamiętaj..... melancholia po
przeczytaniu wielka...:-}
I chce się krzyczeć-Wróć chwilo złudna!-Bo życie w
smutku zabija serce.Samotności nić niech sie
spopieli.Cóż z tego ,że kroczymy ścieżkami
jesieni.Jeszcze złapiemy w skrzydła trochę wiatru i
uniesiemy się gdzieś w przestworza.Nie zabraknie dla
nas konaru, nie utoniemy w głębinach morza
Coś smutno mi też się zrobiło??? :-( ale
Pięknie lekko napisany wiersz z użyciem metafor!
hmm..kreujesz interesujący nastrój ...kim jest ta
postać? autor czy jego wspomnienia i myśli?
Już nie powróci to co utracone już nikt nie odda to co
przeminęło, ale w pamięci pozostanie na zawsze i tego
nikt nie odbierze. Mądry wiersz.
właśnie to co było już nie wróci a tak bardzo by się
chciało czasami wrócić do pięknyh dawnych chwil,
piękny wiersz