Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ciepła opowieść

Do nas także, gdy bzy i motyle miłość wróci najcieplej, najmilej. Po to właśnie są wiosny i maje, wtedy wszystko piękniejsze się staje.


Ta ciepła opowieść dawną wiosną się zaczyna
Był on rosły czarnowłosy, ona delikatna, krucha dziewczyna
Pewnie wszędzie tak jest, pewnie tak wszędzie bywa
Jest pierwsze spojrzenie, zachęta gestem, twarz pąsem zakrywa

Ta wiosna była, wiele, wiele lat temu, kto to pamięta
Były wtedy kwiaty, był czar młodości, pachniała mięta
Słońce tak jak dziś, dotykało obu swymi promieniami
Stałe niezmienne uczucia, rozkosze trwały nocami

On jej przynosił i pod stopy kładł kwiatów naręcza
Zawsze widział ją w pięknie, w barwie jak tęcza
Ona drobniutka z uśmiechem, jakim ? sami wiecie
Zakochanym, cudownym, najpiękniejszy w świecie

Wiosny mijają, jedna za drugą, są czarowne zawsze
Oboje idą razem drogami kwiatów, i wybojów czasem
Idą coraz wolniej w swej miłości dłońmi splątani
Idą, idą zawsze radośni, z uśmiechem, do miejsc gdzie jaśniej

Idą całe lata przez życie w miłosnym marszu
Dziś on, już nie szatyn podpiera się laską
Towarzyszy mu jego ukochana dziewczyna
Kocha ją, młodzieńczo bo dla niech czas się nie zmienia

Gdy razem wychodzą na wspólne spacery, ubrani już niemodnie
Na buziach ich zawsze ku sobie ślą spojrzenie łagodne
Przeszli swe wiosenne progi, było ich wiele, gdzie serc muzyka granie
Bóg uśmiecha się do nich, zwraca się słowem – witajcie kochani

Jak w pięknie jest razem być, zbierać kwiaty , pić życie jak nektar motyle
Iść, iść w miłosnym tańcu, nawet o lasce , najcieplej najmilej
Nie liczyć wiosen, żyć w pięknej jesieni ,cieszyć się bzem i wrzosem
Podnosić oczy ku niemu, dziękować za miłość, dziękować za życia losem

Nie ma nic bardziej godnego, jak trwać w miłosnym splocie
Bywać latami przy sobie, pomagać, opiekować w chorobie
Godnie podążać za losem, nie kusić złego, nie szukać wrogów
Za wszystko dziękować samym sobie i pięknie dziękować Bogu

pić życie jak nektar motyle

Autor:slonzok –knipser
Bolesłąw Zaja

autor

slonzok

Dodano: 2013-04-02 08:19:12
Ten wiersz przeczytano 2196 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

MamaCóra MamaCóra

Piękna i z uczuciem napisana opowieść o wspólnej
drodze przez życie. Gdzieniegdzie przydałyby się małe
korekty, ale klimat i tak bardzo ciepły i radosny,
podoba mi się. Pozdrawiam :)

(OLA) (OLA)

Jak wiosna to i miłość, a Ty Bolesławie to tak pięknie
opisałeś w swoim wierszu?
Szkoda, że za oknem nie jest tak ciepło i tak cudownie
mhmmmmm najważniejsze jest to, co tak pięknie
przedstawiłeś iść przez życie razem:)

Pozdrawiam serdecznie:)

margot5 margot5

Piękna opowieść o wierności, miłości i wzajemnym
szacunku :)
Pozdrawiam.

karmarg karmarg

pięknie - iść razem juz tyle wiosen - ujęłeś tymi
słowami sens życia
pozdrawiam serdecznie:-)))))

DoroteK DoroteK

"Nie ma nic bardziej godnego, jak trwać w miłosnym
splocie" bardzo piękna opowieść :-)

Makaka Makaka

Wiersz z miłością pisany:))

nureczka nureczka

Faktycznie ciepło opisałeś wspólną drogę, która
zaczęła się wiosną i trwa do końca, nawet o lasce.Mówi
się-zakochani, szczęśliwi czasu nie liczą, celebrują
wspólne chwile i "piją życie jak nektar motyle".
Pozdrawiam :)

malania malania

"...Iść, iść w miłosnym tańcu, nawet o lasce ,
najcieplej najmilej
Nie liczyć wiosen, żyć w pięknej jesieni ,cieszyć się
bzem i wrzosem..."
to jest szczęście!
Ładny wiersz:))

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »