*** - Cmon Angel...

...Sama sobie działam na niekorzyść...

Chwytam się ostatnich tego lata
krnąbrnych chmur burzowych
Zostawiam na ziemi świeczniki
nadziei i spokój pól ryżowych

Gdzieś za mną Bóg Zimy
na swej Sztuce chyżo szybuje
a lud szary z wściekłości
nadal w brodę sobie pluje

I chociaż to wszystko w wyobraźni
tkam sobie ze snów sweterek
z pobłażliwością starej pani pogubię
się w labiryncie tych waszych gierek

I nagle na chmurze pojawisz się
uwielbień monsunem potargany
I skiniesz, ale nie na mnie, na Nią
na jej urok pod pierzyną schowany

Spadnę na puch igieł sosnowych
w objęcia zimne Zazdrości Lasu
zerknę po raz ostatni na te chmury
przeze mnie tkane nocami z atłasu

Wy tam będziecie uściskiem spleceni
w dół nie patrząc ze szczęścia wcale
Wracam z głową spuszczoną i widzę
jak kiedyś błagałam, w marnej chwale:

Pod osłoną księżyca pochowajmy
naszych dzieciństw kości
jeszcze zanim nas dopadną
zbyt dojrzałe wichry namiętności...

...

autor

enya_time

Napisany: 2007-08-17 Dodano: 2007-08-17 23:36:41

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie