*** ( z czego powstaje...
z czego powstaje człowiek?
z chleba i z wody
z przekroczenia linii
wystarczy o sobie zapomnieć
a pamiętać o innych
jeśli wybierzesz głód,
to odchudzisz, pomniejszysz
zło, które czai się wokół
- trzeba dać krok przed szereg
igła cię przeprowadzi
w odległe jasne miejsce
jeden krok, jedno życie,
okruch chleba uniesiesz
:) konkursowo, o O. Kolbe
autor
komnen
Dodano: 2009-09-28 11:06:16
Ten wiersz przeczytano 1652 razy
Oddanych głosów: 57
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Brakuje mi tego typu powzji na Beju.
Rzadko kogo stać na takie Człowieczeństwo, ale Kolbe
było stać, to prawda, wiersz jak zwykle robi wrażenie.
Za Ciszą.
i stad bejowicze powinni czerpac jak pisac o świetych
Wiersz jakiś inny niż zwykle u autora - swiadczy o
bogactwie
odczuwań jak i środków . Wyraźnie na plus odcina sie
od pozostałych
Caly wiersz jest wzruszjacy ale ostatnia strofa chyba
najbardziej.
Tylko bohaterowie umieli dac krok przed szereg ...
Komnen napisal Pan piekny wiersz.
Nareszcie wiersze dobre trafiają na top.Najszczersze
gratulacje. Jeśli to wiersz konkursowy - już wygrał.
Z milosci czlowiek powstaje. Ladny wiersz +
w piętym dniu prawdziwego postu przychodzą miedzy
innymi ....mądre myśli.
mądry wiersz- lepiej zamilknę.
Dobry przekaz w tym wierszu :) ciekawie napisany :)
pozdrawiam
Najbardziej do gustu przypadła mi druga zwrotka - ma
szerokie spektrum odniesień;
dobry przekaz wiersza...prawdziwy obrazek
Oto wiersz, który wzbogaca nie tylko poezję, ale
przede wszystkim człowieka.
W krótkim wierszu, tak pięknie przedstawiłeś,
skromnego zakonnika, dla którego życie drugiego
człowieka (i innych ludzi dzielących jego los), było
cenniejsze niż własne...
W takim temacie minimalizm słów zwiększa dramatyzm