-CZEKAJĄC NA ŚWIT-
… ciekawość zdrady możne rozczarować
-CZEKAJĄC NA ŚWIT-
Kogut na płocie głośno piał
Prężąc okrutnie szyję
Jak gdyby świat obudzić chciał
Albo sumienie czyjeś.
W tym pianiu z fałszu było coś
Nie było tu nic jasne
Kiedy jak złodziej, a nie gość
Otworzył drzwi, nie własne.
Pianie jak echo, w niebo leciało
I spadło gdzieś, w nieznane
Bo nie kochane, jasne ciało
Gładził, a patrzył się w ścianę.
Kiedy pieszczota, jest jak zgrzyt
Lecz sił jest brak na zdradę
To wiedz, dlaczego blasku świt
Nie chciał, tak długo nadejść.
Nap.LECH Kamiński.
autor
NICOLAS
Dodano: 2013-09-02 06:39:54
Ten wiersz przeczytano 812 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
dobrze ujęta szarość człowieka,ukłony
Nie wiem, czy aż taka smutna, bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie
Dobra refleksja.Noc. Cisza dokoła.
I coś do mnie woła.
Ja patrzę zdumiona,
Czy to sen, czy jawa?
Podoba mi się, ale trochę zmieniłes rytm w 3
strofie.Ja czytam sobie tak:
Pianie pod niebo echem szło
I spadło gdzieś, w nieznane
Bo nie kochane ciało wziął
Gładził, a patrzył się w ścianę.
Mam nadzieję, że wybaczysz mi to marudzenie.
Smutna,ale prawdziwa refleksja.Pozdrowienia.
zmusza do myslenia pozdrawiam