*** (czyli bzdurki melodyczne)

To są moje krótkie bzdurki melodyczne. Nie zrozumiesz ich, dopóki nie przeczytasz ich własną melodią, a wtedy przestaną być dla Ciebie jedynie naiwnymi bzdurkami.

I taka ogarnia mnie tęsknota
tęsknota jak jasny gwint
Jak piorun z nieba mnie dotyka
dotyka jak nigdy nic
I wtedy odpływam na skraj świata
świata marzen i snów
I myśli, myśli nie ma końca
bez końca myśli mych
Taka ogarnia mnie tęsknota
taka jak nie wiem co
taka nostalgia przeurocza
ze jej nie mogę znieść
Słysze melodie niesłyszane
znane nie wiadomo skąd
Widzę obrazy upragnione
nie wiem dlaczego tu są...

Wszystko co miałem
oddałem światu
Ni jednej mysli nie zachowałem
życie - oddałem, głos swój - oddałem, słowa - oddałem...
... i nie mam nic
Wychodzi ze mnie
inny człowiek
Wychodzi ze mnie
dziwny ktoś
przychodzę tutaj, lecz
nikt nie powie
że ja to nie ja, to nie ja!
Byłem sobą (dawno kiedyś)
Byłbym z tobą
po wszystkie dni
Chciałem życie
przeżyć sobie
ot tak, jak da mi los...
Znowu idę
równinami
Ścieżkę jasną przed
sobą mam
Myśli gonią mnie
niedościgłe
lecz ja, lecz ja, lecz ja...
siebie znam, tak ja siebie znam

Jestem, lecz nie ma mnie
Chodzę jak widmo po obrusie
Chciałem byc tak jak i ty
widzialny, słyszalny, wyczuwalny...
być... być... magiczny stan - słowo
którego nigdy nie osiągnę
Jak mogę być, gdy wszystko mi przeszkadza
widzę was, słyszę was, czuję was...
Ale wy mnie nie; nie poznacie mnie
Jak chciałbym być, wyrazić nie potrafię
Tak chciałbym móc coś chcieć
Mieć chociaż jedną na tysiąc nadzieję
że może spełnić się
Tak stoje z boku i obserwuję
bierny, nieczuły przez tysiąc lat
Kiedy nadejdzie dzień Ostateczny
może mnie ujrzy świat?
Może nareszcie, gdy coś wypowiem
głos mój usłyszy jakiś duch
może ktoś jeszcze zrozumie wreszcie
jak to jest...
Przemierzać świat

autor

Entrie

Dodano: 2005-11-15 20:38:22

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie