....... (II)
A, w Domu moim...
Chcę być sam ...
Z kącikiem, stroim
Siwiutkich Moich, kram
Lusterko jaśniste
Puzderko pachniste
Pierścioneczek ładny
Rękawiczek, jedwabny
Wianuszek po Babci
Obcasik od kapci
Wierszyk ułożony
Dziadkowy,do Żony
Gdy maszerował i choć krwią
zbroczony
Całował. W mundurze
czerwono-zielonym
Lusterko jaśniste
Puzderko pachniste
Pierścioneczek ładny
Rekawiczek, jedwabny
Pończoszkę do kapci
I Wianuszek Babci...
A,w okopach Sny, Łożem Im, z
kości piach
Gwiazdy marzeń z łez, z krwi, to
Dach
A, w onucy, pchły
okiem-głód zły
patrzy w ostrą stal
bebeszy żal...
granatów wybuchem
bagnetem, kolby obuchem
W ataku, w okopie
Groby kopie, wciąż kopie...
W kąciku menażka
i bibuła Świętego obrazka
z obrazka, ON SAM!!!
stróży cały kram...
Ciężkie bagnecisko
Żołnierskie bucisko
Domu-Modlitewnik
I Mój! Mój szkolny śpiewnik.
Komentarze (10)
Lustro Złotouste! Kto wie ...kto wie... na wszelki
wypadek zakoduję. Pozdrawiam
wybacz, ale nie mogłam się oprzeć, tak bym go
widziała, oczywiście gdyby to był mój wiersz:
A w domu moim chcę być sam
z kącikiem stroim siwiutkich Moich - kram
lusterko jaśniste puzderko pachniste
pierścioneczek ładny rękawiczek jedwabny
wianuszek po babci obcasik od kapci
wierszyk ułożony dziadkowy - do żony
gdy maszerował i choć krwią zbroczony
całował w mundurze czerwono-zielonym
lusterko jaśniste puzderko pachniste
pierścioneczek ładny rękawiczek jedwabny
pończoszkę do kapci i wianuszek babci
a w okopach Sny - łożem im z kości piach
gwiazdy marzeń z łez z krwi to dach
a w onucy pchły
okiem-głód zły patrzy w ostrą stal
bebeszy żal granatów wybuchem
bagnetem kolby obuchem
w ataku w okopie groby kopie
wciąż kopie!
w kąciku menażka i bibuła świętego obrazka
z obrazka - On Sam!
stróży cały kram -
ciężkie bagnecisko żołnierski bucisko
Domu-Modlitewnik
i Mój! Mój szkolny śpiewnik
ale... wersyfikację bym poprawiała:) - troszkę tylko
wielokropek - część won!
Daj się namówić i poczytaj o nim.
Ty wiesz Autorze!
Ty wiesz... jak mnie ten wiersz poruszył... az
usiadałam(bo leżałam)
Ile w nim dramatyzmu, ile emocji!
Bardzo dobry wiersz. Sposób pisania calkiem odlotowy,
ale to jest BARDZO DOBRY Wiersz. Nie znam się,
intuicyjnie odbieram.
Czuje go każdą cząstką. Idę z nim, widzę babcię -
wspomnienia, puzdereczka, ten dom... widzę wojnę,
okopy, czuje ból, strach, łzy... WSpomnienie i szkolny
spiewnik...
Jak dobrze, ze pod Twój inny wiersz kilka dni temu
weszłam:)
Pięknie i jakże romantycznie wyrażona pamięć☺
Pięknie przywołana historia, tak bolesna, krwią
zbroczoną. Pozostały tylko wspomnienia i psmiątki.
Pozdrawiam serdecznie
W Legionach, z Hallerem, we Francji czy na
Wolyniu...maszerowali, za Wolna Polske, z fantazja z
duszami pelnymi heroizmu i romantyzmu...czy nie sa
warci Czci i Pamieci ...paru slow...
Ładnie i jest w nim wszystko .. jak zapiski w
pamiętniku ..
Taggut-to w tym twoim lamusie można wszystko znależć i
to jeszcze z takim romantyzmem .Pozdrawiam
Muzeum?