Ja temu nie podołam, mnie to...

Witam w pięknych słowach grudniowego poranka zwiastującego miesiąc kolorowych wycinanek z których powstawać będę lampiony oświetlające święta i niechciane rocznice.

Witam w  pięknych słowach grudniowego poranka zwiastującego miesiąc kolorowych wycinanek z których  powstawać będę lampiony oświetlające  święta i niechciane rocznice.




Ja temu nie podołam, mnie to przerasta

Dziewczyna, kobieta westchnę, ma „coś” w sobie
nieodgadnięty urok, powab, sama sobą czyni gest
spod rzęs spojrzenie, odrzucenie dłonią włosów
zabiera sny, odurza, miłością pożądania jest

Wśród cudów świata, natura właśnie ją wybrała
dając je ponętność, z fali morskiej kształt
Fidiasz ja dostrzegł, uczynił z kamienia piękno z ciała
dając nam podarek nieba, stworzyciel tego chciał

Tobie dziewczyno mówię, jesteś dziełem doskonałym
Tobie mówię, porównuje ciebie jako piękny kwiat
Podążam za tobą, jak w wszechświat doskonały
do ciebie lgnę miłością, ubarwiasz cały świat

Zapach igliwia, połyskliwe bombki i lamety
jako podarunek pod choinkę wiersz” piękno kobiety”
Nikt go nie przeczyta, bo kartka jest jak łza czysta
nie sposób opisać cudowność, mnie to przerasta

Aitor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-12-01 Dodano: 2015-12-01 06:30:34

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie