*** /jadę po smużce z krwi/

smutny ten wiersz...pozdrawiam

Wiersz ciekawy...intryguje;) Pozdrawiam ciepło.

Jak po czerwonym dywanie :)
Pozdrawiam

Poezja! Trudna i wielowarstwowa, ale dzięki temu
intrygująca.
Pozdrawiam Wando :)

i mówię ... tak

cóż ... chcę powiedzieć ... tak

Piękna, nietuzinkowa poezja, dużo pozostawia wyobraźni
odbiorcy.

Dla mnie wiersz zagadkowy, wchodzę w tajemnicze
przestrzenie, jak po drodze, którą peelka zna - a ja
nie, tajemnica, powrót i trwoga... tak mi się kojarzy
ta strużka krwi...
Serdecznie pozdrawiam.

trzeba wejść w słowa i między nimi pomyszkować....
wart głębszego wejścia wiersz bardziej niż ciekawy

Jest tu pomimo tej ścieżki jakaś taka niesamowita
przestrzeń. Świetny wiersz.
Nasunęło mi się też takie czarnohumorzaste skojarzenie
- wyobraziłem sobie, że te słowa mów trzymając nabitą
dubeltówkę myśliwy skradając się w kierunku
matecznika.
Nie zrozum mnie źle. Jestem jaroszem i absolutnym
przeciwnikiem polowań ;)

/nie do odplamienia/ zatrzymuje
Mam wrażenie, że ten wiersz jest osobisty...nie wiem
dlaczego.
Pozdrawiam :)

Wiersz z tych, co się czuje, więc słów brak (na
komentarz). Pozdrawiam.

Witaj,

świeże rany, broczące krwią wywołują szczególne
odczucia, można je 'odplamiać', albo nie - ślad
pozostanie...

Z pozdrowieniami i /+/

Witaj Wando:)

Nie będę ukrywał,że wszystko zrozumiałem ale nieco
podpieram się komentarzami:)

Pozdrawiam serdecznie:)

facetom nie warto mówić wszystko, a już na pewno nie
otwierać się za głęboko, bo to daje odwrotny skutek.
zakopane kocham ja bym zostawił tylko dla siebie.
wiesz, faceci czują trochę inaczej, a na pewno
bardziej płytko.
pozdrowionka :):)