W komnacie serca

"poznajesz myśli
dla innych nieznane
w szarym odcieniu
smutku przygnębienia
i w tęczowych barwach
radości szczęścia

mieszkasz we mnie

przed tobą
nie mam tajemnic
otwieram wszystkie bramy
byś mogła spacerować
po ogrodach duszy
kiedy tylko zapragniesz

należą do ciebie"

Opuściłabym kilka wyrazów, by wiersz stał się bardziej
poetycki.
Oczywiście, to tylko moja propozycja, jak ja to widzę,
a wiersz jest twój i tylko Ty decydujesz, jak jest
lepiej.
Bardzo romantyczny jesteś. Pozdrawiam :)

Taki spacer wszystko wyjaśnia.
Piękne wiersze piszesz,
Zamieszkać w tej komnacie.
Pozdrawiam :)

Życzę, aby zawsze tak było, abyś kazapie nigdy się nie
sparzył.
Pięknie.
Pozdrawiam:)

Dobrze mieć taką świadomość, świadomość
przynależności:):):)

Czy to przedsionek serca czy komory autor nazywa
komnatami? No i te spacery po ogrodach duszy -
miodzio! A Siaba aż omdlewa z zachwytu. Pisz tak
dalej, pisz,poeto, bo nawet na Beju mało kto dorówna
Ci w szmirowatej kiczowatości Twoich wierszydeł.

W komnatach serca i "po ogrodach duszy" spacerek
musi być bardzo romantyczny...Pozdrawiam serdecznie...

Ta miłość ma już jeden wspólny tajemniczy ogród:)
Przepiękny wiersz Karolu:)Pozdrawiam ciepło+++

Ja bym nie chciała poznać mysli
choć nie raz mnie to kusi
a po spacerować po ogrodach serca i duszy oj tak tak:)

pozdrawiam serdecznie:)

W nim jest miejsce tylko dla kogoś bardzo ważnego
w naszym życiu, tłok zaburzyłby
równowagę.Pozdrawiam.+++

piękny, pełen oddania wiersz :-)

Pięknie czujesz wartości tego co w życiu ważne.
Romantycznie o tym opowiedziałeś. Pozdrawiam Cię
Karolu:)

"...przed tobą
nie mam tajemnic
otwieram wszystkie bramy..." Ladnie :)

Ileż można przeżyć wzruszeń,
oddając serce i duszę!
Pozdrawiam!

Całkowite oddanie. Bramy ogrodów stoją otworem dla
niej, ładnie :)

"otwieram wszystkie bramy" hmmm... dla niej
wszystko. Przeczytałam z przyjemnością. Cieplutko
pozdrawiam