.. Konwaliowe wzgórze ..

Chciałam być niegdyś konwalią
u szczytu Twego wichrowego wzgórza
Patrzeć z Tobą na świat
kiedy w koło szaleje burza.

Lecz zostawiłeś mnie tam samą
Kłamiąc, żem Twą najjaśniejszą damą..

Taka maleńka, skryta, drżąca
schowałam się pod chmur ramieniem
Jak kwitnąca roślinka - kryjąca się
przed drzewa ogromnego cieniem

By ukryć się przed samotnością,
Twą, do bólu żrącą obojętnością..

Lecz miłość nie przeszła
między wzgórzami,
A to co było - zgubiła
biegnąc dolinami.

Z przeklętego wzgórza
zejść postanowiłam,
I to było najlepsze
co w życiu zrobiłam.

Bo miłość wtedy sama
na mnie wpadła
I serce me
dla Niego skradła.

Codziennie rozkwitam przy nim
jak najpiękniejszy kwiat
Mimo upływającego czasu
i kolejnych razem lat.

autor

Sylkaaaa

Napisany: 2009-06-09 Dodano: 2009-06-09 11:31:10

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie