Księga życia
Księga życia
Życie człowieka otwarta księga
wpisana w karty różnych wydarzeń
od urodzenia aż do starości
mieści rozdziały losowych zdarzeń
Pierwszy jej rozdział to cud narodzin
jak to się stało żeś małe dziecię
czułość i miłość wydały owoc
tak to już przecież jest na tym świecie
Trud wychowania rodziców dzieło
butelki papki bezsenne noce
kiedy choroba gorączką płonie
szloch beznadziei we łzach pod kocem
Przedszkole szkoła nauka życia
szacunku do ludzi Boga rodziny
pierwsze miłości i uniesienia
spacer całusy kradzione godziny
Marsz Mandelsona podróż poślubna
szara codzienność i twarde życie
rodzina praca smutki radości
czasem łza troski otarta skrycie
Dzieci przedszkole ich dorastanie
odloty z gniazda nowe rodziny
wózek spacery z wnuków radości
ich zbite kolana i kwaśne miny
A potem starość nie zawsze piękna
dzieci odeszły pamięć została
to ona będzie pokarmem wspomnień
gdy księga życie się zapisała
renia
Komentarze (8)
Samo życie, pozdrawiam :)
Piękny przekrój życia.
Dobrej nocy.
Pięknie napisane choć jakoś tak smutno;)pozdrawiam
cieplutko;)
Na koniec życia zostają marzenia i zdjęcia, które
budzą wspomnienia... wszystko co napisałaś w wierszu
to szczera prawda, pozdrawiam
Przeleciałaś po księdze życia,
wszystko to prawda
miłego dnia
tak rodząc się każdy dzienniczek dostaje a w nim los
stopnie rozdaje
pisze pochwały i nagan nie szczędzi
do samej starości jesteś na uwięzi
na koniec Pan rozliczy twe postępy
i da przykazanie czy tu czy tam się dostaniesz
pozdrawiam
A na ostatniej już chyba stronie,
Bogu do pasa, znów się pokłonię.
Chciałeś więc dałeś, chcesz to zabierasz,
lecz nowe życie w niebie otwierasz.
Pozdrawiam Reniu, życiorys Twój w jakże standardowym
wydaniu.
dokładnie taka kolej. Smutno mi się zrobiło czytając.