Latarnik z Synopy
( D i o g e n e s )
mówią o nim człek z latarnią
szukający prawdziwego człowieka
ubrany w długi stary płaszcz
z kijem w dłoni i torbą na ramieniu
przemierzał drogi każdego dnia
z zapaloną latarnią w dłoni
która stała się symbolem
niewiary w istnienie prawdziwego
człowieka
latarnik z Synopy był nędzarzem
jego dom to duża beczka
którą toczył dzień po dniu
tam i z powrotem aby pośród ludzi
nie uchodził za bezczynnego
jego płaszcz służył jako ubiór w dzień
a nocami jako posłanie
w torbie zawsze nosił kubek do picia
lecz kiedy pewnego dnia zobaczył
ze chłopiec pije z własnych dłoni
po prostu wyrzucił kubek
jego mądrości dotarły wszędzie
nawet i do Aleksandra Wielkiego
który pewnego popołudnia
zaprosił Diogenesa do siebie
- pragnę spełnić twoje życzenia
Diogenes z powaga odpowiedział:
- chciałbym abyś przesunął się panie
bo zasłaniasz mi słońce
Aleksander Wielki spojrzał mówiąc:
- gdybym nie był Aleksandrem
byłbym tylko Diogenesem
filozofia Diogenesa
to szczerość i prostota
- jeśli jesteś bogaty
jadasz kiedy zechcesz
zaś jeśli jesteś biedakiem
jadasz kiedy tylko możesz
a jedynym zwierzęciem
jakie mógłbym złożyć
w ofierze swojemu Bogu
to moje wszy
dla niego nędza to wolność
pomimo swojego ubóstwa
pozostawił po sobie bardzo wiele
14.08 – 15.08.2018.
Komentarze (81)
Chicago - witaj
tak jak jest zapisane
nie jestem żadnym mistrzem
pozdrawiam
Jak to wymyśliłeś Mistrzu ?
myszka53 - witaj
to miłe - ale starałem się jak najbardziej prawdziwie
ukazać porównanie czasów
pozdrawiam
Sotek - witaj
super że potrafiłem rozbudzić wyobraźnie czytelnika
a jednocześnie skłaniam do refleksji
dziekowności
zenon70 - witaj
bardzo dziękuje o Diogenesie nie ma ściemy - a
porównanie realne
pozdrawiam
RenkustA - witaj
bardzo dziękuje za komentarz
serdeczności
Wciągający tekst rozbudzający wyobraźnię czytelnika.
Ciekawie to ująłeś Karolu, skłaniasz do refleksji.
Pozdrawiam.
Marek
Ciekawie napisany
porównanie okresu Diogenesa i naszej współczesności .
Bardzo refleksyjny i ciekawy wiersz,nie tylko w formie
ale i w treści.
Doskonale opisujesz białym słowem
o Greckim Filozofie, porównując do nas. Doskonale
Wiktor Bulski - witaj
bardzo dziękuję
tak zdecydowanie tak - realizm to podstawa -
rzeczywistość naszego istnienia - wypełnione refleksja
dla mnie nędzarz żebrak bogacz czy krezus - staną
kiedyś w tych samych drzwiach do przejścia - a tam nie
ma żądnej hierarchii
serdeczności
Babcia Tereska - witaj
o tak zdecydowanie tak
u Pana wszyscy będziemy jednakowo potraktowani - nie
tu na Ziemi
dziekowności
miłego niedzielnego wieczorku
ewaes - witaj
bardzo dziękuje jestem rad
pozdrowionka
fatamorgana7 - witaj
bardzo się cieszę że moje słowa zatrzymały i Ciebie
poczytność - to dodatkowo pobudza do dalszego pisania
pozdrawiam
kaczor 100 - witaj
całkowicie zgadzam się z Twoim słowem
pozdrawiam
bronisława.piasecka - witaj
wartość życia i jego chwile to niesamowity dar
często przez całe życie borykamy się z pytaniami i u
kresu naszej drogi nie usłyszymy odpowiedzi
serdeczności
Janina Kraj Raczyńska - witaj
dziękuję za wyważony komentarz
a nasze punkty widzenia bywają rożne
pozdrawiam
Halina53 - witaj
niestety nie każdy posiada takie cechy.
Nadzoruj budowę. Ktoś musi
pozdrawiam
ROXANA - witaj
wybór drogi życia nie zawsze jest od nas uzależniony -
często to życie pisze nasz scenariusz
Miłej niedzieli
karenka - witaj
dziękuje za twoje słowa w komentarzu
takie słowa są bardzo budujące
czasami idziemy w życie na ślepo
niewielu ma na tyle sił aby trzymać los w swoich
rękach
serdeczności
Piękna rekfleksja, miło cię czytac:)
Pozdrawiam:*)
Wszyscy równi wobec Boga... ale tu na ziemi...miłego
popołudnia
Bardzo refleksyjny wiersz,śmiało operujący mocnym
realizmem , czy - nauralizmem. sklania do refleksji -
nędzarzom pozostwiająć pocieszenie.
Pozdrowienia:)
Piękna refleksja nad wartością życia. Wiersz war
przemyślenia i zastanowy. Pozdrawiam serdecznie.