** W letargu **
Rozsypały się litery na podłogę,
poturlały pod komodę, wpadły w szpary.
Nie ma wiersza, już poskładać go nie
mogę.
Ospę złapał? Osowiały był i blady.
A za oknem płatki lecą niczym wersy,
układają się z finezją na chodniku.
Zrozumiałam to przesłanie - nic tu po
mnie,
biały pejzaż pióro zmroził i wzrok
przykuł.
Śnieżne czapy przycupnęły na
wierzchołkach
drzew, kominów i zapadły w półsen błogi.
Wiatr muzykę na zmarzniętych tworzy
soplach
dla chochołów, co przy polnej stoją
drodze.
W tej scenerii utwór zapadł w sen zimowy
na zapiecku, pod kożuchem, w sielskim
cieple.
Kiedy wiosny przyjdzie czas i zajrzy
odwilż
z krokusami świeże znów zakwitną
wiersze.
autor
nureczka
Dodano: 2019-01-22 11:33:30
Ten wiersz przeczytano 2995 razy
Oddanych głosów: 72
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (78)
Chyba sama zakwitnę DoroteK po tak ciepłych słowach :)
Dzięki, że zajrzałaś!
Weny brakło, a tak rytmicznie i melodyjnie wyszło.
Może z duszy się wymsknął :)
Pozdrawiam.
Kometarz i zadowolenie pod Twoim wierszem wyraziłem
wczoraj, a dziś dziękuję za podpowiedź pod limerykiem.
Wykorzystana wena ;)) Oj, dwuznacznie to zabrzmiało
Dziadku Norbercie :))) Dzięki, że wpadłeś.
Bożeno, koplido - ja na razie mimo wszystko tęsknię za
zimą :)
Pozdrawiam!
och, u Ciebie kwitną zawsze, bez względu na aurę :-)
Ładnie, aż chce się czytać.
No proszę - jaka wyobraźnia u Ciebie ROXANO :)
Wyczułaś w wierszu zapach w melancholii. Czy to zapach
krokusów? Będę myśleć...
Pozdrawiam ciepło!
Ależ pięknie i poetycko opisałaś zimę, jednocześnie
budząc tęsknotę do wiosny. Przepięknie - pozdrawiam!!
Literki się rozsypały,
ładnie je poskładałaś,
wierszem hołd Ci oddały,
wenę wykorzystałaś...
Piękny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Bardzo ciepłą melacholią zapachniło ze strof wiersza,
i chociaż mróz na dworze zaraz cieplej jest w sercu
czytającego.
Pozdrawiam.
Tak mariat - wiersz popłynął i wszystko na temat (nie
mylić z wodolejstwem :)Pozdrawiam także i dzięki za
komentarz Sonata, mercepani i ewaes :)
:) :) :)
Dzięki za wsparcie i słowa piękne. Jakoś trudniej się
zimą rozruszać, a dziwić się wenie :)
Krzemanko - dziękuję za podpowiedź. Myślałam o tym,
ale wtenczas wyszedłby rym " błogi - drogi ", a tego
raczej nie chcę :)
Zenku, Mariuszu - także dzięki za poczytanie!
Pozdrawiam :)
Ale piękny!! :)
Pozdrawiam
☀
suuuper