Mała biedronka na mojej dłoni

Biedronka na mej dłoni szuka cienia by się schronić


Mała biedronka na mojej dłoni

gdy z niej odfrunie pustka po niej

skrzydła w barwy przemienia

szkoda ze ciebie przy mnie nie ma



Upał czerwony, we mnie bezsiła

Czekam a ciebie ciągle przy mnie niema

Stoję z biedronką, woda się leje ze mnie

Przyszła byś cieniem, byłoby przyjemnie



Do biedronki wołam, lecz glos tłumię

To stworzonko przecież nie rozumie

Słonce w zenicie, lazuru pełne nieba

Biedronko leć, przynieś mi kawałek chleba

(to z powiedzonka o biedronce)



W tym upale z biedronką stoję jak głupi

Żar z niebios nie pozwala się skupić

Ja ciągłe czekam, odchodzę do cienia

I tam również ciebie oczekiwana , nie ma



Godzina mija mi za godziną

Na mojej dłoni biedronka w czerwieni

Przez moją łepetynę gorące myśli płyną

Czy to ty idąca, miraż w oczach się mieni

Upały, upały upały..



Autor:slonzok

Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2020-05-23 Dodano: 2020-05-23 02:59:31

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie