Moje Ja
Tak, tak to ja!
Tak, na pewno ja.
A może ktoś inny?
Zmieniam się jak kropla wody spadająca
powoli
w przestrzeni.
Jak dni, które przecież nie są takie
same,
Jak pogoda zmieniająca się z godziny na
godzinę,,
Jak rytm muzyki, który jeden z etapów mego
życia
uspokaja me wnętrze,
Jak obraz mający wiele różnych barw,
Jak wiatr spokojny a zarazem huragan,
bądź też pompa powietrzna mieszająca
bezwzględnie moje uczucia.
Co się dzieje z mym umysłem, co się dzieje
z charakterem, jego czas zamyka się w
klepsydrze,
rozkłada się na małe ziarenka, które kiedyś
były całością.
A ta agresja? A g r e s j a…
hmmm… .
Jest to ciężkie pojęcie, zmierzające do
rozpadu
konsekwentnie złożonej problematyki
życia.
Tak to ona jest skutkiem wielu przykrych
zjawisk,
Które odzwierciedlają się dobitnie w
społeczeństwie.
Tak, tak to ja!
Tak, na pewno ja.
A może ktoś inny?
Myśli są jak fale w postaci wyrazów
poukładanych z literek,
Wyobraźnia odczytuje nasze oczekiwania i
przesądy,
Czyny są odbiciem pokolenia,
Mowa utrudnia nawiązanie, lubi rywalizacje
i spór.
Karze skłaniać słowa do dobra i do zła.
Z których lepsze strony w przeliczeniu są
mniejsze,
od tych gorszych.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.