A nasze nie
rozległ się trzask tłuczonego
szkła
coś się stłukło bo kruche było
rozprysnęło się na
drobne kawałki
nie można już ani posklejać
ani połączyć
coś się wylało z naczynia
znikając w szparach i
rozpadlinach
nie można już ani pozbierać
ani odsączyć
a nasze naczynie - choć
kruche
trwałe jest
trzymamy w dłoniach wzajemności
delikatnie lecz pewnie
aby nie uronić ani jednej
kropli
z tego płynu
bo jest zbyt cennym
dla nas
15.02 - 16.02.2006.
Komentarze (45)
nowicjuszka - dbajmy o nasze serce bo to jest nasz
skarb życia
chacharek - tak to prawda
pozdrawiam
tak człowiek może coś utrwalić i zatrzymać
Pięknie i refleksyjnie.
Dbajmy o nasze serce, bo jest
dla nas najważniejsze.
Pozdrawiam serdecznie.
witam w słoneczną i piękna środę
dziekuję ze mnie czytacie
miłego dzionka i serdeczności
pozdrowionka
ok, i pozdrawiam.
Tereso - bardzo bardzo dziękuję a niebo nawet i ósme
Basiu - staram się tak jak najlepiej potrafię
Wando - jak najbardziej tak dla tych wspólnych
uderzeń serc warto żyć
ZOLEANDER - bardzo dziękuję
MAGNOLIA - chyba każdy by chciał być otulony takim
ciepłym szalem wspomnień ale niestety nie tylko
radość,miłość czy szczęście będą naszymi siostrami na
drodze życia
mariat - całkowicie sie zgadzam z Twoimi słowami szkło
niehartowane pęka a szkło hartowane rozpryskuje sie na
drobne kawałeczki - popełniłem gafę - serdecznie
dziękuje już poprawiłem
pozdrawiam
Olu - staram sie tak czynić każdego dnia dbając o ten
skarb
Baba Jaga - tak bo i takie jest nasze życie delikatne
i jakże kruche
Yvet - bardzo dziekuję
Tomku nie zawsze nasze życie właśnie takie jest
graynano - to nie tylko nasze serce do którego
wtłaczana jest krew - ale to także i nasze wnętrze
otrzymany skarb
pozdrawiam
Karolu -
"coś się stłukło bo kruche było
nie hartowane
roztrysnęło się na drobne kawałki"
Tu masz 2 znaki niepoprawne.
Niehartowane razem i niehartowane nie jet kruche, to
hartowane rozpada się w drobny mak, pamiętasz szyby
samochodowe? Właśnie ze szkła hartowanego. Poczekam
aż przemyślisz.
Niech Cię otula tylko ciepło pięknych wspomnień.Niech
życie
przynosi wszystko,
to co najpiękniejsze:
Radość, Miłość i Szczęście....
Pięknie uchwycona myśl... Serdecznie pozdrawiam :))
Prócz nich nie mamy nic, dla tych dwojga serc warto
żyć. Pozdrawiam cię Karolu serdecznie :):)
Naczynie kruche, lecz trwałe! pięknie Karolku! tak
trzymaj:)
Miłego dnia:)
bardzo bardzo uroczo
nie na tak ... i siódme niebo!
ekspresja uczuć
pozdrawiam
Piękny wiersz, myślę że tym kruchym naczyniem jest
serce a cennym płynę jest krew płynąca w żyłach
Jest w nas i daje źycie, jest bezcennym skarbę i
trzeba o nie bardzo dbać. Pozdrawiam serdecznie całym
sercem.
a nasze życie tak hartowane
że każdą może wytrzymać zmianę:)))
pozdrawiam pięknie:)))