**** [ o nich ] Trup

uprzejmi i mili,
lubią pomilczeć,
wsłuchiwać się w szurania na zewnątrz.

oczu nie otwierają
usta lekko uchylone
ostatni łyk śliny przygasł w gardle

Ludzie mają pajęczyny na ustach,
jasną cerę - taką jaką uwielbiam.

Tylko z nimi nie mogę rozmawiać -
są niżej
a ja nie lubię łopat.


Wczoraj pewnie któregoś z nich
spotkaliśmy na ulicy,
opluł nas,albo to my go opluliśmy

i któryś z nich , znów bezcieleśnie przyjdzie do mnie,
powie :

niektórzy ludzie rodzą się z miłości

niektórzy z gwałtu.

Zabij mnie bo boję się
mojego kolejnego poczęcia.

A ja zaciskając zęby
trzymając piersi w dłoni
odpowiem :

Zabij mnie
bo boję się
kochania.












[ Barok ]


Patrzę.


Idą dumne mlecznobiałe kobiety
o pełnych kształtach , duża pierś.

one jak perły o nieregularnym kształcie,
to przecież barok.


Michał Anioł maluje prawie na moim nagim ciele,
męski zakon gdzie broniono Jezusa,
gdzie rozszerzano wiarę,
mówiono głosno ' Chrystus nadejdzie '


Kryształowe półcienie opadały na ulicę
głaszcząc stopy

powiedziałam głośno - jestem piękna

- opuchnięte palce
grubsze uda

jestem jak dwie kobiety
brodawki są twarde -
podniecona urokiem bram,
zauroczona spojrzeniem mężczyzn


Idę w koronkowej sukni
z ilizjonizmem pod rękę
obok malarstwa na ścianie

Opera gdzieś z oddali znów krzyczy
głaszczę dłonie
uśmiecham się.


Nastaje ciemność
cztery ściany
i oddech

gaśnie ekran telewizora
elektroniczny zegarek też przestał podawać godzinę
drugą zero pięć


znów zabrakło prądu

za oknem krzyk - zdziry

autor

złodziejka marzeń

Dodano: 2008-05-20 19:37:34

Ten wiersz przeczytano 761 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie