*** (niech cię poniesie)

Nie będę pisała dziś o miłości,
a o nadzieji nawet nie wypada,
mogłabym pisać czym jest samotność,
i mogłabym pisać czym bywa zdrada.

Nie było Cię przy mnie w najgorszych momentach,
uciekłeś. I spadłam z piętnastu pięter.
Byłam tu sama, aż nadto, przeklęta,
a wszystko wokoło tak obce, wręcz święte!

Zniknąłeś, nie mówiąc mi po co i dokąd,
bez słowa jednego i bez pocałunku.
Nie byłeś podporą, nie byłeś ostoją.
Nie zostawiłeś listu na pustym łóżku.

A teraz wracasz. Ten sam, czuły, dobry.
Chcesz być ZAWSZE OBOK i DZIELNIE MNIE WSPIERAĆ.
Wiesz? Człowiek przez błedy staje się mądry.
Niech Cię poniesie jasna cholera.

autor

Wróżka

Napisany: 2006-11-27 Dodano: 2006-11-27 23:04:41

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie