-ODDECH LUDZKIEJ BIEDY-
...........spojrzenie człowieka w ostatniej nadziei - kołysze spokojem i płomienną tęsknotą.......
**********
Sina, gęsta mgła wisi nad miastem
opary wilgoci w zimnym powietrzu
uniesione
w oddechu ludzkiej biedy - jakby zgrzyt
bezsilności
stargane nędzą życie - szuka choć odrobiny
litości.
W oknach światła, które dają ciepło i
nadzieję
do tej ludzkiej przystani zapukać aż
strach
kiedyś brzydkie słowa błotem podeptały
nikt wpuścić nie chce - człowiek jest nie
chciany.
Ciepło słońca prezentem było przy
narodzeniu
potem nędzne życie w dziurawej katanie
w bólu niedoli usta wykrzywione marnie
tak suche jest już ciało - w net, sen
śmierci je ogarnie.
Sensu nie znalazł w swoim życiu
nigdy nie zaznał spokojnego snu
w ciemnym zaułku w bramie kamienicy
nie raz zbierał kopniaki w brudzie nocy.
W tej sinej, gęstej mgle - dostrzega postać
białą!
Patrząc tak, niepewnie przymruża wzrok
W oddechu ludzkiej biedy, bezsilne dłonie
unosi....
Teraz przemija, bo sen w Boską otchłań go
wciąga.
Marzył kiedyś o zielonych pagórkach
ciepłej strawy w spokojności zakosztować
teraz spogląda na błękitne przestrzenie
było nędzą jego ludzkie przeznaczenie.
Stało się miłości odkrycie
teraz wszystko ma już inny sens
ta kraina smakuje wieczną radością
a nowa prawda - jest wolnością.
......Echo szeleści snem wiecznym - w sprawiedliwości - odchodzą wszyscy, nie ma wyjątków......
Komentarze (34)
Mgły nie mogło tu zabraknąć:) Pani Katarzyno ten
wiersz dziś mnie chyba najbardziej wzruszył
Bliski mi on niesłychanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Czekam na Pani kolejny wiersz :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Piękny refleksyjny wiersz .Powtórzę za blondynką
;wszyscy odejdą .Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za
komentarz .
Dobry i jakże potrzebny tekst. Jest wiele przypadków,
że bezdomni nie chcą sobie pomóc. Wolą swoją wolność.
Pozdrawiam Kasiu.
Wszyscy odejdą...Bardzo dobry wiersz, pozdrawiam
cieplutko)
najgorsze jest to coś w sobie że nie chce się szukać
rozwiązania bo za trudno
Czasem los bywa niezwykle okrutny.
Pozdrawiam.
Bardzo smutno u Ciebie. Pozdrawiam milutko.
Z cala sila w ludzka tragedie uderzylas, ale czasmi
tak trzeba. Pozdrawiam
Katarzynko
zasmuciłaś, ale ślicznie to
oddałaś!
:)
Serdecznie, ciepło pozdrawiam!
Smutek godnie podany...
+ Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny oraz komentarz
bardzo smutny wiersz - dramatyczny los człowieka...
śmierć wybawieniem czy tak musiało być ?
pozdrawiam
Tak, każdy w końcu musi odejść, ale wierzę, że jest
miejsce, w którym wszyscy się znów spotkają :)
Pozdrawiam serdecznie +++
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny.
Jakby dopracować rytmikę i skrócić co nie co, byłby
dobry wiersz, bo na pewno temat i refleksja są bardzo
ciekawe.
Warto oprzeć konstrukcję na uniwersalnym, mocnym
stwierdzeniu:
"człowiek jest nie chciany".
Pozdrawiam