Odpuszczamy…
jak trudno przebaczyć wie ten co tego doświadcza na co dzień
Trudno znaleźć człowieka w tłumie
Chodzi na mszę słucha Bożego słowa
Nie widzi starszych gdzie oczy podziać
Nie stara się wcale tego zrozumieć
Wznosi ręce w geście pojednania
Przebacza przede wszystkim sobie
W żadnym wypadku innej osobie
Nikt mu jak mniema nie zabrania
Najłatwiej zobaczyć igłę w oku brata
Najtrudniej belkę znaleźć w sobie
Bo i co ja z nią biedny zrobię
Ucz się od teraz zawsze przebaczać
autor
BaMal
Dodano: 2019-03-21 21:42:11
Ten wiersz przeczytano 2551 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
bardzo mądry przekaz - przebaczyć komuś to trzeba
mieć dobre serce by to uczynić:-)
pozdrawiam
Witaj,
przypomniałaś prawdy oczywiste, ale większość
niestety ciągle z belką w oku upomina innych...
Serdecznie ppzdrawiam Basiu i życze samych dobrych
wrażeń i odczuć.
"Kochaj bliźniego jak siebie samego" - zawsze mówię,
że to najtrudniejsze przykazanie...
Jeśli nie kochasz, to i przebaczyć nie umiesz...
Dałaś Basiu do myślenia...
Pozdrawiam ciepło :-)
Ha! Tak się dzieje, bo od dziecka nie uczono nas
przebaczania, nadal się nie uczy, ani w domach, ani w
szkole.
Wręcz odwrotnie - mówi się dziecku przedszkolnemu =
jak cię biją, ty oddaj mocniej, więcej cię nie będą
zaczepiać.
Żeby umieć przebaczać, trzeba czerpać z właściwych
wzorców. Ich niestety brak.
A najlepiej żyć bez wrogów.
Przebaczenie potrzebne i dobrze, gdy przynosi zmiany u
winnego.
Pozdrawiam Basiu :)
Wiersz skłania do refleksji.
Pozdrawiam :)
Witaj Basiu ... mądre słowa ... co do przebaczania
uczymy się go całe życie ❤️
"Przebaczanie jest najtrudniejszą miłością"Pozdrawiam
serdecznie.
świetny, mądry i refleksyjny przekaz wierszem:)
pozdrawiam Basię
Kocham siebie, więc łatwo mi jest sobie wybaczyć. ;)
Znakomity wiersz o wadach ludzkich. Intersujący układ
rymów.
Ślę moc serdeczności dla Basi. :)
Ciekawe dylematy wiary w zderzeniu z rzeczywistością.
Pozdrawiam:)
przebaczenie to trudna sztuka,wiersz jak najbardziej
na tak
Wciągający wiersz skłaniający do refleksji nad istotą
wiary.
Warto się nad nim pochylić i zastanowić nad owym
odpuszczaniem:)
Pozdrawiam.
Marek
Jeśli ktoś ma siłę przebaczania, może o sobie
powiedzieć, że jest człowiekiem. Dobry wiersz, bardzo
słuszne przemyślenia.
Pozdrawiam Basiu.
Pozwoli pani, pani Mario, że się
odniosę do komentarza; otóż dobrzy dla siebie jesteśmy
zawsze i to niczego nie zmienia, to się nazywa EGOIZM.
Trzeba widzieć drugiego człowieka i dla niego być
dobrym, a to wielka sztuka.
Samo życie... jakie smutne strofy.
Bądźmy dla siebie dobrzy, to może się coś zmieni.
Serdecznie pozdrawiam