** opowieść
Gdy czasy były niesamowite
Gdy miłość była najważniejsza w życiu
Twym
Gdy człowiek myślał ze samemu
Nie da rady żyć
Gdy w miłosnym akcie
Serca śpiewały razem
Nie rozłączając się
Spały i myślały jak uszczęśliwić się
nawzajem
Gdyby jednemu coś się stało
Drugie nie miałoby już po co żyć
One były jednością
A miłością pałali do siebie właściciele
ich
Ktoś chciał powiedzieć
Że są już spełnieni
Że nic szczęścia ich nie zmieni
Że miłość wystarczy
Ale przyszło uczucie
Wdarło się pomiędzy serca złączone
Raniło zazdrością
I nie chciało odejść
Ktoś by powiedział że to normalne
Ale dla nich to było zbyt ekstremalne
Nie zdążyli zła naprawić
I wtedy coś się zmieniło
Serca się obudziły
I nikt nie miał wątpliwości
Że to koniec wielkiej miłości
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.