Z padołu łez
inspiracją wiersza jest wiersz autorki canna .. pt ,, niech żyje "..
Ręki nikt nie poda
pluje się takiemu w twarz
on tylko
ręce wyciągał do Boga
by go zabrał
z padołu łez
przecież ludzie
są tacy przewrotni
wytykają mnie palcami
czy Ty Panie
miłości w sobie nie masz
wiem
przemawia przez moje usta
tylko gniew
przepraszam
że się uniosłem
przecież tu jestem sam
głowę spuściłem do ziemi
łzy gorące uderzają o bruk
ktoś dotknął mojego ramienia
podał kromkę
uśmiechając się
proszę chodź za mną
wykąp się
tu masz ubranie
jutro podejmiesz pracę
będziesz zarabiał na chleb
nieśmiało podniosłem wzrok
szeptem spytałem kim ty jesteś
czy słyszałeś
jak rozmawiałem z Bogiem
czy to On wysłał ciebie
a może ty jesteś tylko innym człowiekiem
pośród stada zatwardziałych serc
Autor Waldi
Komentarze (25)
:)piekne
Cieszę się niezmiernie, że mogłeś się zainspirować i
powstał ten wręcz dramatyczny wiersz, który chwyta za
serce.
Nawet czytam sobie ostatni wers bez "ludzkich".
Poruszasz tym wierszem delikatne struny, brawo!
Pozdrawiam serdecznie :)
Refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam Waldi.:)
Waldi Dobre Serce- taki bym Ci nadała przydomek :)
Pozdrawiam :)
Puk, puk:)
Piękna refleksja,tak często zapominamy,że człowiek
obok nas to bliźni.Pozdrawiam serdecznie.:)
Wiem, potrafisz podać rękę leżącemu, otrzyć mu łzy,
nakarmić i wykompać...choć wielu tego nie potrafi...
Pozdrawiam
O 20 wyjeżdżam
Któż to wie(:
Pięknie piszesz
Pozdrawiam serdecznie
wiersz wzbudza refleksję.... życiowy na zakręcie
Jaką śliczną dajesz refleksję. Tylu ludzi, a bliźni
sam.
Pozdrawiam serdecznie.
Interesujący wiersz...
Pozdrawiam milutko:)
Waldi, moj Czarodzieju, ja zawsze sie usmiecham a Twoj
cudny komentarz wzruszyl...dziekuje pieknie:*)
nareszcie wstałem ..co za śpioch ze mnie ..to trzeba
mieć zdrowie by tak spać hihihi .
To jest mega mądre i takie życiowe. Pozdrawiam.