*** (Pani była taka smutna)
Kobiecie, z którą dzieliłem wczoraj krótką podróż.
Pani była taka smutna,
wpatrzona w myśli pełne
słodko-gorzkich zmartwień.
Kradła pani egoizm moich
własnych spraw!
Melancholia
ubrana w zamszową czerń
niepewności.
A przecież zwykle zauważam
te bardziej efektowne!
Czy troski naprawdę
mogą dodać blasku?
Kradnę Pani samotność
bezczelnym spojrzeniem
pełnym palących pytań.
A Pani nic nie wie!
Wydarta rzeczywistości
próbuje Pani,
w zgrabnym collagu,
ukryć prawdy rozbite
o lodowe góry, których
nigdy nie znałem.
I tylko wdychamy tą samą
pewność szarości naszych źrenic.
autor
osobiesam
Dodano: 2010-04-22 10:11:49
Ten wiersz przeczytano 721 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
smutek potrafi być pełen tajemniczości i uroku....
ludzie obcy sobie potrafią także wiele widzieć, Ty ten
dar masz....dar postrzegania i dar pisania...;-)))
Lubię Twoje wiersze Są dobre Zatrzymują nowatorskim
widzeniem Ładna poezja Pozdrowienia
Mistrzowska ręka te myśli kreśliła, oby napisać coś
jeszcze się skusiła..
Złodziej jesteś, bo "kradniesz" aż 2 razy :)..M.
Treść wciągająca, ale "czerń niepewności" i "pewność
szarości naszych źrenic", psuje wszystko;)
o sobie sam a jakże, nieźle, relacja na żywo, jakbym
siedziała i podglądała Was :)
obserwator a może nie tylko, jak widać jeszcze i
poeta, i złodziej cudzych myśli, a wszystko zaraz
skreśli co tylko zobaczy i czytelników czymś nowym
uraczy.
Świetny wiersz. Widać, że jesteś dobrym obserwatorem.
Gratuluję.