-piekło drwiny i kat niepokoju-
zniewolenie psychiczne
gdy płomień życia gasi
cudza dłoń
próba pokory
horyzont światła przyszłości
spłonął doszczętnie
nie wiadomo
dokąd
iść
piekło drwiny i kat niepokoju
obłęd jak balsam niekonwencjonalny
odosobnienia wieczny ból twardych
ziaren przeszłości pod powiekami
autor
zahir
Dodano: 2007-06-21 17:24:59
Ten wiersz przeczytano 480 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.