,, Przestrzeń"
Niedrożność umysłu jest zastanawiająca,
Niewydolność komórek potrafi zamieszać,
Euklidesowa przestrzeń jest pełna
zagadek,
W równoległym bycie człowieka i natury.
Linia karmana skąpana w zorzy,
Prom kosmiczny lata w termosferze,
W miedzysferze spadają meteory,
A ludzie w troposferze bujają w
obłokach.
Bieguny magnetyczne przyciągają się
wzajemnie,
Dipolowe pole można obserwować u ludzi,
Jasnosfera ponad powierzchnią migoce,
Lecz nic nie ma sensu, bez drugiego
człowieka… 14.07.2018
Komentarze (16)
Fajniście, a przestrzeń w życiu jest bardzo ważna,
pozdrawiam :)
:)++
miłego dnia :)
Dziękuję zmegi:-)
Fajny wiersz i podoba się;)pozdrawiam cieplutko;)
Wybaczcie, że tak dziwnie napisałam. Sama czasami nie
wiem, skąd mi sie to bierze:-)
Życzę udanej niedzieli Ewelino i jak lubisz mitologię,
to zapraszam do mnie. :)
Fajnie
Pozdrawiam
Ok...odnalazłam się na końcu w puencie, chociaż nie
sądziłam, że to będzie możliwe :-)
Zaprzęgnęłaś Ewelino naukę do Swego wiersza,
lecz wola człowieka, jest bardziej szaleńcza.
Miłej soboty Ewelino.
Podoba się wiersz. Pozdrawiam :)
Masz rację, bez drugiego człowieka życie traci sens.
Pozdrawiam.
Marek
dokładzie - na nic całe piękno kosmosu jeśli nie go z
kim penetrować.
Można kochać samego siebie. ;)
Rzecz jasna przyznaję Tobie rację. Pokazałaś nam, jak
wszeświat jest skomplikowany. Ale jego złożonść
blednie w blasku miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
Fajne
Bardzo ciekawe pozdrawiam