.. Pustka w grocie samego siebie ..

.. stos pytań ..

Kiedy kogoś bardzo kochasz
weż to okaż,
i pokaż
jaki naprawdę jesteś,
odkryj wnętrze swego serca
i powiedz
zanim będzie za póżno..

Czy zauważyliście,
że dopiero po stracie bliskiej osoby zaczynamy ją doceniać, tęsknić, zauważać pustkę?
Dostrzegamy, że poprostu jej nie ma..
Płaczemy całymi nocami,
wspominając wspólnie spędzone chwile, które niegdyś były drobnostką, czymś normalnym, kolejnym nieistotnym fragmentem płynącego czasu..
Usilnie chcemy cofnąć zegar do wydarzeń w gwiazdach zapisanych..
Tęsknoty, rany..
Depresyjne stany..
Wielką cenę płacisz gdy zabraknie Ci tej jedynej osoby..
Jedynej podpory i sensu życia,
jaką jest osoba Ci bliska..
Radość z serca już nie tryska..

Dlaczego marzymy o czymś skromnie, pokryjomu, nie mówiąc o tym nikomu?
Dlaczego nie wyrażamy swoich uczuć i zamykamy się w grotach samego siebie?
Wypowiedziane słowa umniejszają myśli,
ale nie wypowiedzenie ich może być jeszcze gorsze..
Jak wyrazić to uczucie jedno,
to, przy którym wszystko inne traci sens?
Jakie jest lekarstwo na cierpienie?

....

.. na które brak odpowiedzi ..

autor

marze_inka

Napisany: 2006-11-14 Dodano: 2006-11-14 17:23:53

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie