W rocznicę śmierci

kolejna rocznica chwial; refleksji wspomnien i zalu
dotyk zimnej płyty i płonace znicze...pomilcze...

Dobrze skonstruowane budowanie klimatu w tym zwrotka
podumowująca i pointa. Na TAK

Tak trudno coś Ci napisać , będzie dobrze .

Smutno spokojnie lecz prawdziwie ... tak wiele
przeminie...

Z tego wiersza bije spokój i zaskakujące pogodzenie ze
śmiercią...

To chyba każdy ma takie rocznice,a jak na wspomnienie
kogoś bliskiego to i modlitwę się poświęci..powodzenia

Najtrudniej przebaczyć sobie.Jeśli to się uda można
zacząć wybaczać innym.

taką piekną modlitwę mogą mi wyryć kiedyś na nagrobku!

pięknie, choc smutno,-wrześnie zawsze byłyTwoje....

Smurny ale piękny i oddający chwile wiersz :)
pozdrawiam

...smutny wiersz i prawdziwy bo trzeba wielkiej pomocy
nieba żeby przebaczyć...jak przebaczył swoim
oprawcom Zbawiciel i umarł żebyśmy my mogli żyć
wiecznie...

Pięknie o przemijaniu i przebaczeniu.

kiedy odchodzi ktoś bliski zawsze chcemy wierzyć, że
istnieje w innym lepszym, sprawiedliwym świecie, a
sprawiedliwi w świętych obcowaniu. I inna myśl- umieć
przebaczyć, by przebaczono i nam. Bardzo ładny wiersz.

Niedługo dzień zmarłych, a nad grobem zawsze można
zatrzymać się i zastanowić nad życiem.

Przychylam się do komentarza Ateny.