* * * (rok...) Z CYKLU...
rok
przestrzeń czasu
zamknięta w trzech literach
tak krótko brzmi
długo trwa
z pokora przyjmuję
głupotę swych czynów
osądy innych i własne
gdzieś tylko pustka
znów podnosi głowę
pragnieniem co
ujścia nie znajdzie
______________________________
uświadomienie nie czyni
faktem stanu
autor
Beniaewa
Dodano: 2011-02-20 15:22:27
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
uczymy się cale życie...
gorzko - słodkie podsumowanie roku...
Duże litery w tytule krzyczą a rozrachunek z sobą
piszesz: ' z pokorą przyjmuję' . Dla jednych rok się
wlecze dla innych zbyt krótki . :)
człowiek i zycie ..wspólna jednośc ...życie dłuższe
niż człowiek ...pozdrawiam ciepło
gdzieś tylko pustka
znów podnosi głowę
pragnieniem co
ujścia nie znajdzie...
piękne to.
Życia braknie by poznać siebie! Pozdrawiam!