Rozmiłowała się ma dusza

Rozmiłowała się ma dusza
W cichym szeleście drzew ,
Gdy koronami ich porusza
Druh mój, przecichy wiew .

Rozmiłowała się ma dusza
W głośnych odmętach fal ,
Gdy, druh mój, burza je porusza,
W nieznaną płynąc dal .

Rozmiłowała się ma dusza
W twórczych promieniach zórz,
Gdy, druh mój, słońce, w świat wyrusza,
Życia płomienny stróż .

Rozmiłowała się ma dusza
W przepastnej nocy mgłach ,
Gdy, druh mój, śmierć, na połów rusza,
A przed nią lęk i strach .

autor

mysza22

Napisany: 2004-12-08 Dodano: 2004-12-14 00:22:37

Ten wiersz przeczytano 2016 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Obojętny Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie