Rozpad
to mój osobisty monolog
Wszystko mi leci z rąk
Nie wiem gdzie się znajduję
Nic a nic nie pojmuję
Już wiem pójdę sobie stąd
to mój osobisty monolog
Wszystko mi leci z rąk
Nie wiem gdzie się znajduję
Nic a nic nie pojmuję
Już wiem pójdę sobie stąd
Komentarze (52)
Odchodzi się i przychodzi, cóż już nie będziemy
młodzi...ładne, choć smutne mini+:) pozdrawiam Basia i
zapraszam
Mnie także się zdarza. Pozdrawiam
Kobieca niestałość o szczegóły dbałość,
od Niej wszystko zależy, tą miarą Siebie mierzy.
Witaj,
są takie dni, chwile - przemijają jak wiele innych.
Miłej niedzieli.
Pozdrawiam.
Smutny stan ducha, ale minie, tak jak wszystko mija.
Pozdrawiam, Basiu , jeszcze letnio :)
dzielę się uśmiechem :):):)
Witaj. Basiu smutny ten monolog, wiem, ze sa takie
chwile, ze wszystko sie rozpada... ale moze dlatego
aby moc cos zlozyc na nowo... odejscie raczej poglebi
ten stan... wiec zostan. Moc serdecznosci Basiu.