... Sam ...

Jestem Sam - i osamotniał świat...
Stracił mnie ja straciłem go......
Każdy to wróg , potencjalny wróg.......
Nie ufam już , o nie !! nie ufam już...
Izoluje się , ukrywam uczucia , maskuje płacz , maskuje śmiech.....
Jestem sam nie tłumacze się......
Patrze na świat jak on patrzy na mnie , mam teorie mam i myśli - wolne myśli , mówie często , myśląc rzadko - człowiek tak mnie nazwano.... Ból tak znam go , boli napewno , kłamstwo , zazdrość miłość też są mi znane - teraz już wiem że NIE trzyma mnie nic -
jak ptak bez lądu , jak ptak z wiatrem w skrzydłach , jestem sam wolny jak ptak .. Nie zostawiam nic , tylko na strychu skrzynie - a w niej uczucia.....niech kurz i rdza bedą im PRZYJACIÓŁMI.....

autor

tomek_20

Dodano: 2006-11-17 16:49:18

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie