*** ścieżki dla mojej duszy 1***
W gejzerach czerwonych karłów, w
przestrzeni szybuję
Z rojem komet pielgrzymów gwiezdne szlaki
zdobywam
Jestem pośród gwiazd... na fali emocji
wędruję
Z wnętrza duszy, siłę swoich marzeń
dobywam
Przede mną tajemne ścieżki swe podwoje
otwierają
One gościńcem przyjaznym dla mej duszy się
stają
Wyścielona srebrną poświatą z mgławic
dobiegającą
Ścieżka prostą się zdaje... dla mnie bardzo
kuszącą
Zaproszenie przyjąłem i... podążam śmiało
przed siebie
Tajniki życia poznaje... jeszcze Nam,
ludziom, nieznane
Wszechświat sobą mnie ogarnia... jestem w
Niebie
Widzę to, co w przyszłości nam zdobyć
będzie dane
Kiedy kroczę w niebiosach, patrzę na wiry
Kosmosu
Radość przeze mnie przemawia, kuszeniem
jest losu
I chcę na zawsze zostać, nie wracać do
codzienności
Żyć pełnią szalonej przestrzeni i być... na
wolności!!!
2007.01.16
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.