** SIŁA ŻYWIOŁÓW **
Tylko żyjąc w harmonii z przyrodą
mamy szansę przetrwać na Ziemi.
Tu nie człowiek lecz ona jest panem,
rządząc źle będziemy zgubieni.
Woda życie nam niesie i relaks.
Wszak to pierwsze w łonie matki
środowisko.
Przed nią respekt należy czuć zawsze,
dać i zabrać potrafi nam wszystko.
Ogień z ciepłem domu się kojarzy
grzejąc dłonie przy blasku ogniska.
Lecz niejedna łza cieknie po twarzy,
kiedy życie obraca w zgliszcza.
Wiatr orzeźwia, z impetem dmie w żagle.
Nie ma ust, a rzewne pieśni śpiewa.
Zmianą ciśnień powoduje chaos nagle.
Zrywa dachy, największe łamie drzewa.
Ziemia żywi oraz daje schronienie.
Zadziwiają jej ery…epoki.
Pamiętajmy, że jest żywą planetą,
albo spotka nas kryzys głęboki.
Do żywiołów miejmy respekt i szacunek.
Tu porządek musi trwać jak w zegarze.
Człowiek lubi go skutecznie zakłócać,
a sukcesu siła tkwi…w umiarze.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.