W śnieg

Ta miniaturka może określać wszystko i nic . To zależy
od naszych emocji i dojrzałości.

Miniaturkę tą można odczytywać w różnych wersjach jako
pożegnanie ostateczne odejście i jako rozstanie się
dwojga ludzi czy tak czy inaczej jest napewno
rozważaniem o ludzkim życiu i bytowaniu na ziemi

Przeznaczeniem inteligentnego człowieka jest
samotność.

Twój wiersz jest niesamowicie przesiąknięty żalem.
Doskonale oddajesz klimat tęsknoty. +

"nigdy" to tylko nasze pojęcie o tym, czego nie ma tu
i teraz

tęsknota pokona nie tylko odległości chłód i zaspy
śnieżne..a śmierć połączy w nowym dotąd nieznanym.

Łzy w oczach, nawet nie wiesz ILL, jak bardzo poruszył
mnie ten tekst. Pozdrawiam niezwykle serdecznie:)

Dobra miniaturka, w kilku słowach wyrażony ogrom
emocji.

"odejść...do nigdy" ...Dobry, ciekawy wiersz...

aż się ciężko robi na sercu :( bardzo dobra miniatura

Ona nie wybiera, dlatego różnie jest częstowana,
nieraz ulga po długotrwałej chorobie, a nieraz
niewybaczalność, gdy nagle najdroższe istoty zabiera,
a pozostawia małe sieroty.

Gorycz i pretensje. Byłam blisko osoby, która tak
właśnie reagowała na utratę kogoś bliskiego. Nie
umiałam zrozumieć żalu kierowanego do zmarłego, że
umierając zrobił żyjącemu na złość.

dobra i doskonale oddająca miniaturka, niestety mamy
bilet tylko w jedną stronę, odchodzimy a po nas
zostaje pustka i żal...pozdrawiam

Nawet taki krótki tekst wymaga przecinków..Wyrazy
współczucia.. M.

Ill, potrafisz pisać. To się widzi. Może i wole
regularniejsze wiersze, ale bedę zagladał.