Swawolny staruszek – to o mnie

Przyjechałaś, piękna do mnie przed laty
Na tobie uroda wschodnia w ornamenty
Nie byłaś w tali i w biodrach smukła
Wręcz przeciwnie, nie chciałem byś schudła

Ilekroć ciebie po latach wspominam,
Dotyk materii, łagodne barwy, widzę to oczyma
Gdy siadałem a było to często, łagodniałem
Gdy się kładłem na tobie, prawie mdlałem

Na tobie zaspokajałem swoje senne potrzeby
W objęciu z tobą , szum morza, latające mewy
Potrafiłaś się do mnie przytulić, ciałem pocieszyć
Milczałaś, gdy samotnie próbowałem zgrzeszyć

Przyjmowałaś mnie i tą białą z aksamitu
Pozwalałaś trwać na sobie do bladego świtu
Nie marzyłem o innej, nie znajdowałem podobnej
Ty byłaś pierwszą w okrągłościach swojej zasobnej

Zawsze najgorsze było z tobą w pościeli rozstanie
Dotykałaś mnie czule, tuliłaś moje ramiona, plecy
Zawsze na tobie pozostawiłem, jeszcze ciepłe posłanie
Dziś to wspomnienia, odeszliśmy, jesteśmy sobie dalecy

Przyjechał pod nasz dom samochód „Meblowóz”
Odjedziesz na zawsze, ,raz wóz, raz przewóz
Przywieźli nową, mijać się będziesz z nowa koleżanką
Ona tak jak ty, jest nową cudowną w ornamenty leżanką

Autor:slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2015-10-04 Dodano: 2015-10-04 08:18:44

Ten wiersz przeczytano 886 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie