* * *( Szczęście ... )
** ** ** ( szczęście )
Znalazła je przypadkiem
- Jak igłę w stogu siana -
I ostrożnie wplotła we włosy
Jak kolorową wstążkę
I potem szła z nim
Pod ramię
Cała szczęśliwa
Wąską miedzą
Między szare pola
I tylko zachwyt drzew
Ledwo słyszalny z oddali
Towarzyszył jej krokom
Szła zadowolona i roześmiana
Z włosami rozwianymi na wietrze
Siejąc wkoło kolory i radość
A puste dotąd krajobrazy
Wzbierały w zachwycie
Wszystkimi barwami tęczy
I jak rozległe morza
Falowały w słońcu młodej jeszcze jesieni
A ona szła
A z nią szło szczęście
Które – jak igłę w stogu siana
–
Przypadkiem znalazła . . .
Robert Kruk, 28.09.2006r.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.