szczęśliwa
Obiecałeś z życia
zrobić wielkie święto
dziś śmieje się do mnie
twoja obojętność
obciąłeś młodości
mojej długie włosy
w oczach zamiast blasku
mam dziś krople rosy
kiedy z mrocznej szafy
wyszła twa przewrotność
do drzwi zapukała
sąsiadka samotność
każdego wieczoru
miejsce obok ściele
ściskamy swe dłonie
jak dwaj przyjaciele
ranek na dzień dobry
całuje mnie w usta
udaję że żyję
chociaż w sercu pustka
autor
Dorota Witońska
Dodano: 2014-05-29 16:59:37
Ten wiersz przeczytano 1248 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
dziekuję Marlenko,to płynie tak po prostu, z samego
serca)))
Dorotko czytam Twoje wiersze i jestem zachwycona Twoim
talentem. Zycie się składa z obietnic, niespełnionych
i nadziei w które wkrada się samotność.
pustka nas dopada ale się nie damy
pozdrawiam
pomimo smutku i pustki
jest nadzieja i pocieszenie na lepsze jutro
pozdrawiam
Bardzo dobrze przekazany smutek rozstania:)
Smutny, ale ładny, rytmiczny wiersz :)
Dorotko, coraz częściej ta pustka i smutek dopadają
ludzi.Jakiś dziwny twór życia się tworzy.Dzisiaj śluby
są nie w modzie chyba dlatego,że łatwiej odejść.Życzę
Ci by więcej radości w Twoim życiu gościło.Pozdrawiam
serdecznie.
Chyba dużo ludzi tak ma z tą pustką w życiu :)
Trzeba jakimś sposobem
Wspólnymi siłami
Postarać się wskrzesić
Ten żar między wami:)))
Pozdrowienia i powodzenia:)))
Smutny, ale jakże prawdziwy wiersz!
Cieplutko pozdrawiam i życzę dobrej nocy:)
dziękuję kochani za miłe opinie,pozdrawiam (((
Bardzo ładnie, prosto ale wymownie!
Rytmiczny, ladny i smutny wiersz.
Pozdrawiam:)
pięknie choć smutno
pozdrawiam serdecznie :)
Ładny chociaż pełen smutku i żalu wiersz.Pozdrawiam
serdecznie.