Ta chwila która kona...

Kto stworzył to piękno -
Turkus delikatny z szafirem...
Może być spokojne -
Lub potęgą...
Groźne, wzburzone...
- Kochane to moje morze
Uwielbiam jego szum...
Spokój daje mi...
O wydmach nie wspomnę...
- Dobrze że milczą
Kocham patrzeć
Kiedy słońce udaje że tonie
Wtedy oczy, serce i dusza
Zatrzymują się na moment
Ja stoję w to cudo wpatrzona...
I ta chwila która kona...
Aby znów narodzić się
O wschodzie słońca...

I ja w twoich objęciach...

autor

(OLA)

Napisany: 2005-08-08 Dodano: 2005-08-08 10:18:34

Ten wiersz przeczytano 731 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie