Ta godzina
gdy nadejdzie
ta godzina
wszystkie zegary
staną na moment
i dzwony będą
bić na trwogę
tych lat minionych
nie odda nikt
one nie wrócą więcej
te zimy mroźne
wiosny
pachnące kwieciem
lata gorące
z ciepłym deszczem
te złote jesienie
z gamą barwnych liści
i sunące po niebie
dzikie gęsi
klucze żurawi
których klangor
echo za horyzont niesie
Autor Waldi1
autor
waldi1
Dodano: 2021-04-08 00:00:10
Ten wiersz przeczytano 816 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Obry przekaz wiersza.
Póki co cieszmy się życiem
i wspominajmy minione chwile.
Pozdrawiam Waldku
Myślę że tak właśnie będzie Waldi.
Ale chyba nigdzie się nie wybierasz?
Pozdrawiam serdecznie.
;)
Wspomnień nie odda nikt.
I nikt ich nie zabierze.
Pięknie.
Skłania do zastanowienia, chociaż ja przeganiam myśli
o tej godzinie :). Pozdrawiam serdecznie :)
Podoba mi się refleksja.
Gdy zmarł mój dziadek, dokładnie wtedy stanął wielki
zegar z wahadłem, którego mechanizm nakręcał tylko on.
Babcia już nigdy tego zegara nie uruchomiła.
Ech!
Tak sobie westchnalem...;)
Bardziej mi pasuje wizja Miłosza.
https://www.milosz.pl/przeczytaj/poezja/1/piosenka-o-k
o-cu-swiata
A co to dzisiaj, az TAK refleksyjnie, Panie Waldi.
Nadejdzie, co mamy robic?
Poki co zyjmy... pelnia.
Lacze serdecznosci :)
Dobry wiersz, a życie niestety wieczne nie jest, może
jakby było też byłoby nie do zniesienia :)
Dobranoc, zasiedziałam się, dawno powinnam iść spać,
bej mnie potrafi za bardzo wciągnąć :)