*** ( Tafla )
Tafla cichego , srebrzystego jeziora
Podchodzę bliżej , wciąż bliżej i
jeszcze
Nie dowierzam własnym zmysłom
Patrzę zaślepionymi , tępymi oczyma
Bezdźwięczny , głuchy , plusk
rozdzieranej
ciałem wody
Wybrzuszenia falujące w stronę niemej
twarzy
„Te jezioro nie było cichą ,
srebrzystą wodą” –
- Myślę , zachłystując się mieszaniną
martwych
pierwiastków …
bezdroze ( XX wiek ; Gdańsk )
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.