** Z TOBĄ ZA RĘKĘ... **
Srogością Tatr zauroczona
maluję w myślach swych obrazy.
Wspomnieniem wracam w górskie trakty,
przełęcze i skaliste głazy...
W płucach mam jeszcze to powietrze-
czyste i rześkie, nieskażone.
Z tobą za rękę i z plecakiem
zawsze w gór szczytów zawrócę stronę.
I ludzi spotkam tam przyjaznych,
jakby się znało ich lat wiele.
Nad Morskim Okiem gawędę snują
niezmordowani gór przyjaciele.
autor
nureczka
Dodano: 2009-10-24 00:08:41
Ten wiersz przeczytano 880 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
najpiękniejsze wspomnienia bo wspólnej wyprawy.....gdy
trzymając się za ręce...
aż płoną góry, bardzo piękny wiersz. pozdrawiam.
Polskie góry są urzekające...ładny wiersz...pozdrawiam
:)
Góry mogą na stałe zauroczyć czemu dałaś wyraz w swoim
wierszu.
Piękne wspomnienie-dobrze się czyta.
Miłe sercu wspomnienia. Poprawiłabym te skaliste
głazy.