... tylko groby zostają,
pamięci moich przodków
Michał Jan Sar
Groby naszych przodków,
zarastaja wspomnieniami.
Mało kto pamięta imiona,
daty ale wytarte napisy,
na grobach mówią,
nam o tym, że żyli.
A gdy w listopadowy dzień,
przychodzi czas,
na pamięć o nich.
to nie wiemy
o nich zbyt wiele,
bo nawet nie,
potrafimy powiedzieć,
nic o ich życiu,
które znamy z fotografi.
Nasze życie świadczy o tym,
że byli i kochali.
Wtedy bezradnie patrzymy,
jak powoje oplatają krzyże,
pożółkłe liście zakrywają groby,
które sprzątamy,
i myślimy o nich.
Nas też to czeka,
jak nie zadbamy
o własne życie.
autor
Sarek56
Dodano: 2018-02-27 07:52:22
Ten wiersz przeczytano 483 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Świetny, wymowny wiersz pozdrawiam
Piękny i my też tak skończymy.Pozdrawiam cieplutko:)
"Czas zatarł już napisy, liśćmi grób przyprószył,
osobistej pamięci jeszcze nie naruszył.
Ta mentalna tożsamość, jak w ziemi korzenie,
chociaż dawno odeszli...zostały Ich cienie."
Pozdrawiam Sarek.
nawet jak zadbamy- też tak skończymy. To nieuniknione.