*** (widziałem kiedyś radość)

widziałem kiedyś radość
co jak ptak odlatywała
(ona mi uciekała)
nad mą codzienną szarość
wznosiła się niby wiatr
wciąż ślepo ją goniłem
a trop ciągle gubiłem
kolejny dzień nic już nie był wart

radość uciakała
a szarość mnie przytłaczała

na nic stoicki spokój
daremne epikurejskie carpe diem
bo ja juz nic nie wiem
(tylko)
chce odzyskać wewnętrzny pokój
aż wkońcu przyszedł On
Nieogarnięta Światłość
przegnał szarość-zawidniała jasność
kolejny dzień warty jest już dnia...

radość wygrała
a szarość się już poddała

autor

artur2

Dodano: 2007-07-03 18:16:53

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie