** WIERSZE Z DNA SZUFLADY **

Wstałam rano.
Poranna toaleta.
Kawa, co o ust dotknięcie prosi...

Szufladę otwieram-
a tam wrzawa !
Rwetes, krzyk,
że aż kurz się unosi.

Myślę, co to ?
Jeszcze snię ?
Niemożliwe ...

Nastawilam więc ucho i słucham.
A tam wiersze,
moje pierwsze - prawdziwe
między sobą okrutnie się tłuką.

Z dna szuflady
jeden z drugim wyłazi.
Już pierwszego
wypychając z kolejki.

My też chcemy
na BEJ-U zaistnieć!
Słyszę prośby,
wręcz modły i jęki.

Uśmiechnęłam się ciepło.Pomyślałam...
Do was przecież
mam największy sentyment.
Tak niedawno
osiemnaście lat miałam,
więc do BEJ-A dostaniecie dziś bilet.

Ustawiły się zatem w kolejce.
Według dat, całkiem chronologicznie.
I już spokój zaistniał nareszcie
w tej z wierszami szufladzie magicznej

autor

nureczka

Napisany: 2006-05-25 Dodano: 2006-05-26 15:07:25

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie