** Wyjść z kokonu **

Witaj,
Najpierw kokon, a potem życie - nie zawsze łatwe.
Podoba mi się Twój wiersz - mobilizuje do przemyśleń.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, za wizytę:)

Lirycznie o budzeniu sie milosci. Moc serdecznosci.

Niech pęknę z Twojego komentarza - przepoczwarzałam
się faktycznie mo(Ty)lico :)Dziękuję za pochlebne
słowa i wnikliwy wywód - faktycznie uwielbiam poezję
klasyczną, jak i współczesną, w której zacierają się
wszelkie granice, sprzyja tolerancji...
A tak na poważnie - mam jeszcze ferie, dlatego czytam,
czytam, czytam...
Dzięki za wizytę molico i S-J :)

Witaj,
powiedziałam do siebie; wielkie nieba czyjeżesz
komentarz moje piękne oczy widzą...
A tak serio; bardzo się ucieszyłam...
Ale już zrozumiałam - musiałaś mieć więcej czasu -
żeby się przepoczwarzyć...
Bardzo mi się podoba Twój styl pisania..
Jesteś /dla mnie/ jakby na granicach dwóch światów
poezji;
tej współczesnej i tej dawnej.
Miłego dnia.
Pozdrawiam.

Pieknie, nureczka, z przyjemnoscia :)

Warto przeczekać najgorsze - z nadzieją :) - dzięki za
poczytanie ewoes, jesinko i ARABELLO.

sam optymizm, warto czekać, pozdrawiam

Miłość się rodzi z kokonu w motyla :) Ładny wiersz :))

wyjsc z kokonu w ramiona szczesia..piekne:)
podoba mi sie wiersz, pozdrawiam:)

Nie wiem, czy dziękować Jacku :)Chyba wolę, aby owe
nie były już potrzebne...
Dzięki Damahiel za zostawiony ślad :)

Oby jak naj więcej, takich pięknych przmian.
Pozdrawiam serdecznie:-)

śliczne

Halino - masz rację - mój bejowy czas się zatrzymał
(nawał obowiązków). Jak widać wpadam poczytać - dzięki
za uwagi :)
Limuze - wyjście z kokonu nie gwarantuje piękna - daje
wolność.
Pozdrawiam

Warto wyjść z kokonu, wiosna nas wita...a tu czas się
zatrzymsł ( nic nowego), pozdrawiam

No tak z kokonu staje się pięknym
ale czy aby na pewno